Potwór... - Twister

Ruszyliśmy w kierunku watahy niestety zaczęło się już ściemniać. Pewnie wszystko byłoby ok, gdyby nie nagły wypadek. Otóż wpadliśmy w jakiś dziwny podziemny tunel.
-Aaaaa! - Krzyczał z przerażeniem Twister. Na końcu spadzistego tunelu tam gdzie zaczynał on biegnąć w poziomie, można było usłyszeć krzyk:
- Jeszcze raz! - Twister krzyknął jakby na cały podziemny tunel. Korytarz rozciągał się dość daleko. Z końca tunelu było widać światło. Nie, wilki nie umarły, niech nikt się nie martwi Twister żyje i pewnie jeszcze dużo rzeczy przeżyje. Więc wilki poszyły w głąb tunelu. W kierunku światła.

- Zobacz tam coś jest?!

- Co to?

- Nie wiem.

- Idziemy zobaczyć?

- Tak, chodźmy! - Wilki podeszły bliżej.
- Widzisz coś teraz?
- Nie, a ty?
- Ja też nie.
- To coś chyba przypomina smoka...
- Idź bliżej!
- Nie! A jak coś mi się stanie?
- No idź, będę cię asekurować.
- Ja się boje, ty idź
- Dlaczego zawsze ja?
- To chodźmy razem?
- Ok, chodź. - I podeszli bliżej.
- Teraz coś widzisz?
- Nie ciągle nic.
- Idziemy jeszcze bliżej?
- Tak. - Wilki znów podeszły bliżej

- A teraz co widzisz?

- Dalej nic

- Na pewno coś tam jest!

- Ale nic nie widać - I wilki znów podeszły bliżej, a że nic nie widziały to jeszcze kilka razy podeszli bliżej.

- I co teraz widzisz?

- Nic - Wtedy zrozumieli, że nic tu niema.

- Jak teraz stąd wyjdziemy?

- Tam widać światło księżyca chodźmy tam. - Idąc w stronę światła, nagle usłyszeli głośny ryk. Nie zawrócili jednak. Po chwili wyszli z najemniczej jaskini. Jednak znaleźli się w dziwnym miejscu...

<Star?>